- prerogatywa
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldeprerogatywa"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}prerogatywa{{/stl_39}}{{stl_41}} f (-y){{/stl_41}}{{stl_7}} Vorrecht{{/stl_7}}{{stl_41}} n{{/stl_41}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
prerogatywa
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
prerogatywa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. prerogatywawie, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} przywilej prawny związany ze stanowiskiem lub wykonywaną funkcją : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uzyskać specjalne prerogatywy. Konstytucyjne prerogatywy prezydenta. <łac … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prerogatywa — ż IV, CMs. prerogatywawie; lm D. prerogatywayw zwykle w lm, książk. «przywilej, szczególne prawo związane z zajmowanym stanowiskiem» Konstytucyjne prerogatywy głowy państwa. Korzystać z prerogatyw. Nadać komuś specjalne prerogatywy. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
przywilej — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szczególne uprawnienie uwalniające osobę lub grupę osób od obowiązków w jakimś zakresie lub nadające prawo do korzystania z jakichś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
